از ایران تا ...

دیروز من همه وجودم و ، قلبم و جا گذاشتم ایران و اومدم میلان! نمیگم برگشتم میلان، چون هیچ حس تعلقی دیگه به این شهر لعنتی ندارم . ازش متنفرم که مجبورم کرده از عشقم جدا شم . تمام مسیر و دیروز از فرودگاه امام تا ترکیه و از ترکیه تا میلان اشک ریختم و هق هق کردم... به میلان که رسیدم برعکس همیشه که یه نفس راحت می کشیدم و لبخند میزدم، با تنفر بهش نگاه کردم .  خونه ای که گرفتم عالیه! مرکز شهر ! ولی ازش متنفرم. عین قفس میمونه برام. به چمدون نیمه بازم نگاه می کنم و میگم خاک بر سرت این همه وسیله  آوردی برا چی؟؟؟؟ انگار این چمدون این وسیله ها حکم جدایی و دوری ما رو صادر کردن از ایران تا ......

شنبه صبح با همون حال و گریه و زاری با هم حرف زدیم و من انقد حالم بد بود که فقط می گفتم بیا اینجا! بدون هی فکری و برنامه ای . فقط میخواستم پیشم باشه. وسط همون گریه و هق هق یهو یه راهی به ذهنم رسید که بتونه سریع ویزا بگیره و بیاد پیشم . دو روزه سخت دنبال جور کردن مدارک و ترجمه شونه و الان قسمت سخت ماجرا وقت گرفتن از سفارته . خدا خدا می کنم که اوکی بشه همه چی و بتونه دو هفته ای بیاد پیشم .  شرایط خیلی سخت و غیرقابل تحمله برام . عیت مرده ی متحرک فقط میرم بیرون کارام و انجام میدم و برمیگردم خونه . هی جذابیتی نداره برام اینجا دیگه . منی که حتی با لذت میرفتم از سوپر خرید از ایران تا ......

در جهان واقعي،
پس از اراده حيات،
اين عشق است كه خود را به عنوان قويترين 
و فعال ترين همه ي محركها به نمايش مي گذارد.

از ایران تا ......